budizme karşı olan şankara tarafından savunulmuş birci öğreti.
dış gerçekliğin, dünya ve bireyin yalnızca göreli ya da fenomenal varlık olarak varolduğunu, bir görünüşten başka bir şey olmadığını, gerçekten varolan tek şeyin kişisel olmayan bir mutlak ya da mutlak varlık olduğunu öne süren; ben ve dünya ikiliğinin yanılma ve bilgisizlikten kaynaklandığını dile getiren görüş.