kuşaktan kuşağa evlerinde sakladıkları antika eşyalar, kılıçlar vb. şeylerle gelene gidene "bak biz şunun bunun soyundan geliyoruz" muhabbetini çevirmeyi ve bu mubabbetin aptalca gururunda bir ömrü tüketmeyi meziyet saymaktır. atalarıyla övünen bu tiplerin çocukları ise, atalarından aldıkları başka bir miras olmadığından olacak, çoğunlukla embesil olurlar.
asaleti soyda aramak
bu topraklarda çokça olan arayıştır. kayı boyundan gelen osmanoğulları birkaç küçük örnek haricinde hiçbir türk kadın ile evlenmemiş ve akrabalık bağı kurmamıştır hatta bu yüzden anadolu topraklarında soylu ve aristokrat sınıf da oluşmamıştır ama buna rağmen herkes osmanlı torunu ya da evlad-ı fatihan olarak ilan eder kendini. tuhaf değil mi?