naime erlaçin tarafından yazılmış olan şiir.
külrengi serzenişlere revnaklar bırakmıştın
canlandı kurşunîde yedi renk
mühürler vuruldu rüzgâra
suya ve dağa
ağladı kehribar
ne sancılar doğurdun ah yürek
ne çok kan zayii bu
yakutun raksından
bir kalıntıydı aksisedan
eylemin kan revan
“…bana verecek mutluluğun kalmadı mı
…ne çıkar! acıların var daha…” **
soğurdum acıları
siyaha yakındılar
aşk kadar üryan
isteme benden
veremem artık
bembeyaz onlar
papatyalar kadar
beyaz tayf
tüm renklerin karışımı olan rengin tayfıdır. içinde insan gözü tarafından görülemeyen renkler de vardır.
insan gözünün görebildiği ışık tayfıdır. mor ötesinden başlar kızıl ötesinde son bulur.