ellerinde sitrik asitle işlenmiş konservelerle egzozun buram buram tüttüğü kara yolunun 500 metre yanına çadır kurmayı doğaya açılmak sanan yurdum gençliği avuntusu. hani olur ya bunlardan biriyle böyle bir yere gitmeye falan kalkarsanız, bunların ayı - kurt korkusundan bu 500 metre sınırını katiyen aşamadıklarını görüp delirebilirsiniz. hemen akabinde, daha önce yine buralara geldiklerini, karşı tepede kocaman kocaman ayılar tarafından kovalandıklarını ve az daha öleceklerini içeren saçma sapan öyküler geceye damgasını vurur.
* duymamak için bol miktarda içki almak iyidir.
çadırı kapıp doğaya açılmak
esasında güzel bir tutkudur. ancak yurdum insanı her konuda olduğu gibi bu konuda da neyi neden yaptığını bilememektedir.
(bkz: karayolu kenarına koşu yolu yapmak)
(bkz: karayolu kenarına koşu yolu yapmak)