hürriyete doğru

ezginin günlüğünün tınıları ile destanlaşan şiirdir.

haluk levent de şiir haliyle çok güzel okumuştu bir zamanlar.

bir orhan veli harikası.

hürriyete doğru

gün doğmadan,
deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.
kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,
içinde bir iş görmenin saadeti,
gideceksin;
gideceksin ırıpların çalkantısında.
balıklar çıkacak yoluna karşıcı;
sevineceksin.
ağları silkeledikçe
deniz gelecek eline pul pul;
ruhları sustuğu vakit martıların,
kayalıklardaki mezarlarında,
birden,
bir kıyamettir kopacak ufuklarda.
denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin;
bayramlar, seyranlar mı dersin, şenlikler, cümbüşler mi?
gelin alayları, teller, duvaklar, donanmalar mı?

heeey!
ne duruyorsun be, at kendini denize;
geride bekleyenin varmış, aldırma;
görmüyor musun her yanda hürriyet;
yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;
git gidebildiğin yere.