doğu roma imparatorluğu'nda 8. ve 9. yüzyıllarda ortaya çıkmış olan, ikonaların putlaştıldığı düşüncesi ile kutsal tasvirlere karşı duyulan öfkenin eyleme geçmesi. heykeltıraşlık başta olmak üzere sanatın gelişmesine engel olduğu, doğu ve batı kiliselerin ayrışmasında bir dönüm noktası olduğu söylenir.
ikonoklazm
kabaca, dini temsil eden heykel, resim, gravür gibi objelere karşı olma durumu. bizans'ta dönem dönem çalkantılara sebep olmuş bir akımdır.