bu ülkede düşünce özgürlüğünün, ifade hürriyetinin, demokratikleşmeyi içselleştirebilmenin ne kadar yüksek olduğunu gösteren beyanat. herkesin insan haklarına saygılı olmasını bekleyemeyiz di mi? yoksa bu insanları tek tipleştirir. sosyalizmde olduğu gibi insanları kavak ağaçlarına benzetir. ben burda slogandan sonra liberalizmdeki özgürlüğün derinliğine hayran kalıp, liberal düzene beslediğim itikadı sağlamlaştırdım. devletin her kesime saygılı olması düsturunu görüp devletin bekası için üzerime düşen görevimi din belledim. sürekli yıpranan polislerin vahim halini görüp onlara tanınması gereken esnekliklerin aslında ne kadar yetersiz olduğunu gördüm, üzüldüm. polisin türk milletini korumada gösterdiği bu gayrete inandım. velhasıl tabiatı gereği militarizme kayan bir kurumun şanlı evlatlarının taşıdığı bu hümanizma karşısında saygıyla eğildim.