insan, doğası itibarı ile tüm kimliklere birden bürünemez ama yine de kendisinde bulunan tanrısallık; ölümsüzlük-sonsuzluk itkileriyle bunu gerçekleştirmek ister. öte yandan, kişinin büründüğü tüm kimliklerde başarılı olmaya çalışması, evde bir başkası, okulda bir başkası, sokakta bir başkası olmak kişisel bölünüklüğünü yaratır ki, modern çağ insanında ortaya çıkan birçok psikolojik sorunun ve gerginliklerin temelinde, gün içerisinde girilen her ortamda farklı maskelerle, tıpkı bir yap-boz gibi sil baştan, varolmaya çalışmanın yarattığı kimlik bunalımları vardır. insan, bu sorunu kimliksizlik durumunda aşabilir; sadece hiçkimse olmak ve hayatı kendi doğasının akışına bırakmak gerçek bir doyum için son derece yeterlidir.