kesinlikle yazının bütününe negatif etki eden vaka. elbette bir sözlükte kimi kıstaslar, kriterler olmalıdır. ve bu kuralı sözlüğün işlerliği açısından samimi bir çaba olarak görüyorum. aklıma ilk gelen neden sözlüğün forum havasına bürünmesini engellemek için atılan bir adım olduğu yönünde. bu kurala esneklik getirilse ve yöneticilerin bu kuralın etrafında insiyatifleri olsa ve anlamlar gerige gönderilmeden önce yönetici ictihadlarından geçse eminim çok daha sağlıklı olacaktır. sıkıntı şurada doğuyor. ben altı paragraflık bir yazı kaleme almadan önce sözlük yönetiminin benden beklediği bunu ilk cümleye kişisellik katmadan tanım şekline büründürmem. ama öyle bir ayrımı ben tahayyül edemiyorum. beceremiyorum. yazının başından itibaren kişisellik almış başını gidiyor, egoizm had safhada. makaleye muadil bir yazı çıkmış ortaya. geri gönderiliyor. ilk cümle şahsi ifadelerden uzak olmalı diye. yani yazdığım yazı ilk cümleyle değerlendirilmese yazının tamamından sonra yargı süzgecinden geçirilse eminim daha iyi olur.
bu kuralın kaldırılması yönünde bir talebim yok. ama sadece bilinmesini istedim. bu kuralın yazarlar için ciddi bir anksiyete kaynağı olduğunu ve yazarların motivasyonuna negatif etki ettiğini.
kişisel yorumdan önce tanım girilmesi
Kurallar bütünü.
Öyle ki, tanım girilmesiyle birlikte tüm yorumun içine limon sıkılıp, lan nasıl cümleye başlayacağım diye düşünüyorsun. Sonra aman neyse tanım var mı gönder tuşuna basıp çıkıyorsun. Tüm hayaller, kelime yoğunluğu, cümle anlamları yok olup gidiyor. Belki de bir yazar sönüyor kim bilir.
Öte yandan da, kuralları kuralları istemeyen insanlar var etmiş ya, alkışlar onlara.
Sonra kimse demesin bana, biz özgürüz, biz bütünüz...
Neyse neyse, bir dokun bin ah işit benden. Öptüm sizi.
(bkz: sol gösterip sağ vurmak)
(bkz: sağ gösterip sol vurmak)
Öyle ki, tanım girilmesiyle birlikte tüm yorumun içine limon sıkılıp, lan nasıl cümleye başlayacağım diye düşünüyorsun. Sonra aman neyse tanım var mı gönder tuşuna basıp çıkıyorsun. Tüm hayaller, kelime yoğunluğu, cümle anlamları yok olup gidiyor. Belki de bir yazar sönüyor kim bilir.
Öte yandan da, kuralları kuralları istemeyen insanlar var etmiş ya, alkışlar onlara.
Sonra kimse demesin bana, biz özgürüz, biz bütünüz...
Neyse neyse, bir dokun bin ah işit benden. Öptüm sizi.
(bkz: sol gösterip sağ vurmak)
(bkz: sağ gösterip sol vurmak)
yazarın kendisinden sonra okuyacak olan kişilere armağan vermesi, bu geleneğin, her yeni yazan yazar tarafından devam ettirilmesidir.
o armağan da bilgidir, nitelikli tanımdır. böylece nitelikli yazılar oluşacak, sözlüğün barajı kaliteli içerikle dolacak ve ileride bir gün "vay be ne yapmışız" diyeceğiz. aksini düşünmek bile kabus. tüm sosyal medya abuk sabuk ergen yazıları ile, okurken bile sıkmaya başlayan milyonlarca çöp ile dolu.
o armağan da bilgidir, nitelikli tanımdır. böylece nitelikli yazılar oluşacak, sözlüğün barajı kaliteli içerikle dolacak ve ileride bir gün "vay be ne yapmışız" diyeceğiz. aksini düşünmek bile kabus. tüm sosyal medya abuk sabuk ergen yazıları ile, okurken bile sıkmaya başlayan milyonlarca çöp ile dolu.