patrick süskind`in, dış dünyayı alışılmışın dışına çıkarak görüntülerle değil kokularla betimlediği romanı. kokuları hikayenin içine o kadar ustalıkla yedirir ki, aslında yazarın ortamı neredeyse sadece kokularla yarattığını birdenbire görüntülerden bahsetmeye başladığında rahatsız olup `ne oluyor, kokular nereye gitti?` diye şaşırdığınızda fark edersiniz. özellikle sonu etkileyicidir, serseme çevirir.