melih cevdet anday``ın bir şiiri.
sabahleyin evden çıkıyorum
insanın işi var gücü var
gidip bir parka oturuyorum
bir boyacı dikiliyor der demez
bakar da bakar potinlerime
ne bakıyorsun bre
keyif benim değil mi?
boyatmayacağım işte.
nesini boyatacaksın diyor içinden
bir yandan da kaşını kaldırarak
`şu yerdeki senin mi ağabey?` diyor
bakıyorum, ayağımın ucunda leş gibi pis bir tarak,
alıp tarağı gidiyor.
derken işsizin, tembelin, haylazın biri
karşımdaki sıraya oturuyor
sadece otursa iyi
oturmuş bir de düşünüyor.
ne düşünüyorsun be adam?