insanın orta yaşa doğru kazanmaya başladığı tembellik belirtisi.
bu saçma günün ritüeli, önce geç uyanmak, geç kahvaltı yapmak, göbeğini kaşıya kaşıya uzanmak ve güneşin batmasını beklemektir. belki bir ara bir ekmek alma mesafesi boyunca yapılan yürüyüş ve yenilen akşam yemeği sonrası televizyon karşısına uzanmak güne noktayı koyar. ha bir de ertesi gün işe gidecek olmak yüzünden yapılan duşu ve sakal tıraşını da eklemek lazım.
işte insan böyle durumların farkına vardığında, çocuk olduğu günleri daha bir özler oluyor. neydik ne olduk be...