bir oruç aruoba şiiri...
buradayım:
yüzyıl oldu.
önümden geçen yol
tıkandı
çevremdeki bahçeler
daraldı
içimde yaşan insanlar
azaldı:
yalnızlaştım.
buradayım:
yüzyıl önce başladım
beklemeye.
yavaş geçip gitme zamanı:
dumanlar
isler, puslar
yağmurlar
sıcaklar, soğuklar
rüzgarlar
kemirdi her yanımı.
tahtalarım birer birer çürüdü
boyalarım
parça parça döküldü
payandalarım
teker teker çöktü:
yüzyıl oldu.
yüzyıl önce:
pırıl pırıl, yemyeşil
bahçem
bembeyaz, tertemiz
duvarlarım
cıvıl cıvıl, şen
odalarım
buradaydım.
yaşıyordum -
yaşıyordu insanlarım.
yüzyıl oldu:
karanlık küf rengi
çevrem
kararmış, yıkık dökük
duvarlarım
kasvetli, kir-pas içinde
odalarım
buradayım.
yaşamıyorum -
yaşamıyor insanlarım.
buradayım.
yüzyıl oldu.
bekliyorum.
yalnızım
burada.
bekliyorum -
ilk çocuğun attığı
ilk taştan beri
bekliyorum.
ne zaman gelecekler -
baltalarla, balyozlarla, keserlerle -
yalnızım
burada
bekliyorum.
ne zaman
gelecekler?