2010`lar dünyası insanının içinde bulunduğu hal.
artık bir fotoğraf anı olsun diye çekilmiyor, el alem ne halt yenildiğini görsün ve imrensin diye çekiliyor. artık insanlarla onlar özlendiği için buluşulmuyor, hele kurumsal iletişim faaliyetlerinin tavan yaptığı bir kurumda çalışıyorsanız, iş yemekleri dahi ertesi gün kurumumuzda şu bu oldu demek üzere internete yüklemek uğruna yapılıyor. her şey bir tuhaflaştı, insan dengesini kaybeder oldu; herkes her akşam boğaza karşı yemek yiyor, herkesin sofrasında her akşam portakallı pekin ördeği var, herkes çok mutlu ve dolayısı ile kimse kimseyi imrenmiyor. çok tatlı bir dünyadayız.