redifi su olduğu için bu isim ile anılan kasidedir.
su kasidesi
hz muhammed'e yazılmış olan kaside. ismini kasidelere isim verme geleneğinden ötürü kafiyesinden almıştır.
divan edebiyatında en çok bilinen kasidedir. fuzuli yazmıştır.
(na`t-ı hazret-i nebevi )
saçma ey göz eşkten gönlümdeki odlare su
kim bu denli tutuşan odlare kılmaz çare su
Âb-gûndur günbed-i devvar rengi bilmezem
ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvare su
zevk-i tiginden aceb yok olsa gönlüm çak çak
kim mürur ilen bırakır rahneler divare su
suya versin bağban gülzari zahmet çekmesin
bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzare su
ohsa da bilmez gubarini muhharir hattına
hame tek bakmaktan inse gözlerine kare su
arızın yadıyle nem-nak olsa müjganım nola
zayi olmaz gül temennasiyle vermek hare su
hayret ilen parmağın dişler kim etse istima
parmağından verdiği şiddet günü ensar`e su
eylemiş her katreden bin bahr-i rahmet mevchiz
el sunup urgaç vuzu için gül-i ruhsare su
hâk-i payine yetem der ömrlerdir muttasıl
başını taştan taşa urup gezer avare su
zerre zerre hâk-i dergâhına ister sala nûr
dönmez ol dergâhtan ger olsa pâre pâre su
zikr-i na`tın virdini derman bilir ehl-i hatâ
eyle kim def`-i humar için içer meyhâre su
yâ habibu`llah yâ hayru`l-beşer müstâkinim
eyle kim leb-tesneler yanıp diler hemvâre su
sensin ol bahr-i keramet kim şeb-i mirâc`da
şebnem-i feyzin yetirmiş sâbit-ü seyyâre su
bîm-i dûzah nâr-i gam salmış dil-i sûzânıma
var ümîdim ebr-i ihsânın sepe ol nâre su
yümn-i na`tinden güher olmuş fuzûli sözleri
ebr-i nîsandan dönen tek lü`lü-i şehvâre su
hâb-i gafletten olan bîdâr olanda rûz-i hasr
hâb-i hasretten dökende dîde-i bîdâre su
umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayam
çeşme-i vaslin vere ben teşne-i dîdâre su
gam günü etme dil-i bîmârdan tigin dirig
hayrdir vermek karanu gecede bîmâre su
işte peykânin gönül hecrinde şevkim sâkin et
susuzum bir kez bu sahrâda benim`çün ara su
ben lebin müstâkiyim zühhâd kevser tâlibi
nitekim meste mey içmek hoş gelir husyâre su
ravza-i kûyuna her dem durmayıp eyler güzâr
aşık olmuş gâliba ol serv-i hoş-reftare su
su yolun ol kûydan toprag olup tutsam gerek
çün rakîbimdir dahi ol kûya koyman vâre su
dest-busi arzusiyle ger ölsem dostlar
kûze eylen topragım sunun anınla yâre su
içmek ister bölübülün kanin meger bir reng ile
gül budagının mizâcına gire kurtare su
tînet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
iktida kılmış tarîk-i ahmed-i muhtâr`e su
seyyid-i nev`-i beşer deryâ-yi dürr-i istifâ
kim sepiptir mu`cizâti âteş-i esrâre su
kılmak için tâze gül-zâr-i nübüvvet revnâkın
mu`cizinden eylemiş izhâr seng-i hâre su
mu`cizi bir bahr-i bî-pâyân imiş âlemde kim
yetmiş andan bin bin âteş-hâne-i küffâre su
(na`t-ı hazret-i nebevi )
saçma ey göz eşkten gönlümdeki odlare su
kim bu denli tutuşan odlare kılmaz çare su
Âb-gûndur günbed-i devvar rengi bilmezem
ya muhît olmuş gözümden günbed-i devvare su
zevk-i tiginden aceb yok olsa gönlüm çak çak
kim mürur ilen bırakır rahneler divare su
suya versin bağban gülzari zahmet çekmesin
bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzare su
ohsa da bilmez gubarini muhharir hattına
hame tek bakmaktan inse gözlerine kare su
arızın yadıyle nem-nak olsa müjganım nola
zayi olmaz gül temennasiyle vermek hare su
hayret ilen parmağın dişler kim etse istima
parmağından verdiği şiddet günü ensar`e su
eylemiş her katreden bin bahr-i rahmet mevchiz
el sunup urgaç vuzu için gül-i ruhsare su
hâk-i payine yetem der ömrlerdir muttasıl
başını taştan taşa urup gezer avare su
zerre zerre hâk-i dergâhına ister sala nûr
dönmez ol dergâhtan ger olsa pâre pâre su
zikr-i na`tın virdini derman bilir ehl-i hatâ
eyle kim def`-i humar için içer meyhâre su
yâ habibu`llah yâ hayru`l-beşer müstâkinim
eyle kim leb-tesneler yanıp diler hemvâre su
sensin ol bahr-i keramet kim şeb-i mirâc`da
şebnem-i feyzin yetirmiş sâbit-ü seyyâre su
bîm-i dûzah nâr-i gam salmış dil-i sûzânıma
var ümîdim ebr-i ihsânın sepe ol nâre su
yümn-i na`tinden güher olmuş fuzûli sözleri
ebr-i nîsandan dönen tek lü`lü-i şehvâre su
hâb-i gafletten olan bîdâr olanda rûz-i hasr
hâb-i hasretten dökende dîde-i bîdâre su
umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayam
çeşme-i vaslin vere ben teşne-i dîdâre su
gam günü etme dil-i bîmârdan tigin dirig
hayrdir vermek karanu gecede bîmâre su
işte peykânin gönül hecrinde şevkim sâkin et
susuzum bir kez bu sahrâda benim`çün ara su
ben lebin müstâkiyim zühhâd kevser tâlibi
nitekim meste mey içmek hoş gelir husyâre su
ravza-i kûyuna her dem durmayıp eyler güzâr
aşık olmuş gâliba ol serv-i hoş-reftare su
su yolun ol kûydan toprag olup tutsam gerek
çün rakîbimdir dahi ol kûya koyman vâre su
dest-busi arzusiyle ger ölsem dostlar
kûze eylen topragım sunun anınla yâre su
içmek ister bölübülün kanin meger bir reng ile
gül budagının mizâcına gire kurtare su
tînet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
iktida kılmış tarîk-i ahmed-i muhtâr`e su
seyyid-i nev`-i beşer deryâ-yi dürr-i istifâ
kim sepiptir mu`cizâti âteş-i esrâre su
kılmak için tâze gül-zâr-i nübüvvet revnâkın
mu`cizinden eylemiş izhâr seng-i hâre su
mu`cizi bir bahr-i bî-pâyân imiş âlemde kim
yetmiş andan bin bin âteş-hâne-i küffâre su