toplu taşıma araçlarında oluşan disko ortamı

insanların bilinçlenmesi ile günden güne azalması gerekirken yaşanılmakta olan toplumsal tersine evrim yüzünden çoğalarak devam eden saçma ortam. telefonun sesini sonuna kadar açıp oyun oynayanlardan gına geldi.

metroda zamanla oluşan akrabalık bağından kaynaklı oluşan rahatlamanın verdiği ortamdır.
ayrıca
(bkz: metrobüste zamanla oluşan akrabalık bağı)
(bkz: otobüste zamanla oluşan akrabalık bağı)
(bkz: tramvayda zamanla oluşan akrabalık bağı)

günümüzde kullandığımız cep telefonlarının şarkı yükleme özelliğine sahip olmasından yüz bulan insanların oluşturduğu abuk atmosferdir. bir yandan "dole don dale" zırvası, diğer yandan "selvi boylum al yazmalım"ın melodisi, ondan kurtulduk derken çalan "ha hu dev adam 12 dev adam" şarkısı ile tavana çıkan bir denyoluk hali. "tramvaya mı bindim diskoya mı geldim" gibi ilginç bir düşünce sarar zihninizi. temelinde, sonradan görme diye tabir edilesi insanların, kendi dinledikleri müzikleri başkalarına deşifre etme hevesi ile karışık ilginç bir zihinsel despotizm vardır. herkes herkese işkence ediyormuş gibi olur o an. bir de bilerek telefonu geç açıp müziği bütün tramvaya dinletenler vardır ki, bu insanları bir odaya kapatıp "zorunlu kamusal alan dersi"ne maruz bırakmak gerekir. "ah erdener abi nerdesin" diye bir feryat yükselir içinizden.