öğrenci kollektifleri tarafından hükümetin yeni evlilik tasarısı neticesinde 4 kasım 2013 tarihinde yapılacak olan düğündür.
http://www.odatv.com/n.php?n=tamamen-duygusal-bir-dugun-0111131200
öğrenciyken evlenilirse ödenmeyeceğine dair hükümetçe tasarı hazırlanan geri ödemeli burstur.
kötü şeyler için kullanılan bir sıfat.
kesinlikle bulaşılmaması gereken burstur.
öğrenciler için öğrencilik zamanlarında yerde bulunmuş para gibi gelen ancak ödenmeye başlanmasıyla nasıl bir illet olduğu anlaşılan burstur.
öğrenciler için öğrencilik zamanlarında yerde bulunmuş para gibi gelen ancak ödenmeye başlanmasıyla nasıl bir illet olduğu anlaşılan burstur.
bir gaza getirmedir. kişi(ler)in evlenmesi için harekete geçirici hediye ve/veya ikna çabalarıdır.
evliliğe teşvik şeklinde olacak olan tasarıdır.
üniversitede öğrenci iken evlenen çiftlerin devletten aldıkları geri ödemeli burs olan öğrenim kredisinin geri ödemesinin alınmayacağına dair tasarıdır.
üniversitede öğrenci iken evlenen çiftlerin devletten aldıkları geri ödemeli burs olan öğrenim kredisinin geri ödemesinin alınmayacağına dair tasarıdır.
hükümetin yeni evlilik tasarısının sloganı olabilecek ifade.
kredi borçları silinecek olan öğrencilerdir.
kaçıran tarafın rahat edebileceği mümkün olduğu kadar kız tarafının bulamayacağı sanılan yerlerdir.
her erkeğin arasında olduğu insan grubunun adlandırılması.
olması halinde kız kaçırmak isteyenlerin başvurabileceği başucu kitabı olabilecek kitabın olası adıdır.
istediği kızın gönüllü/gönülsüz olmasına karşın kızın ailesinin ilişkiye-birlikteliğe karşı çıkması durumunda erkeğin kızı, zorla ya da gönüllü bir şekilde istediği yere götürmesi.
chp ye yeniden üyelik için bugün dilekçeyi verecek olan şişli belediye başkanıdır. chp nin İstanbul büyükşehir belediye başkan adayıdır.
ablanın kocası olarak tanımlanan er kişidir.
iktidarların dünya görüşüne göre sebeplere dayandırılabilecek durumdur.
misal mevcut iktidar gezi protestosuna katılmayı, hükümet aleyhine bir şey söylemeyi en iyi sebep olarak görmektedir.
misal mevcut iktidar gezi protestosuna katılmayı, hükümet aleyhine bir şey söylemeyi en iyi sebep olarak görmektedir.
bir yere/yola bağlanmayan kapalı sokak.
mevcut iktidarın en iyi yaptığı iştir.
türkiye de konuşulan anadillerden biridir. 10 bin kadar kişi (1995) konuşmaktadır.
adigece, Kabartayca olarak da adlandırılan anadildir.
türkiye de konuşulan anadil)lerden biridir.
Çoğu Kars`ta 530 binden fazla kişinin anadili (1996).
Çoğu Kars`ta 530 binden fazla kişinin anadili (1996).
türkiye de konuşulan anadillerden biridir.
Mardin, Siirt ağırlıklı olmak üzere 400 bin kişi (1992) konuşmaktadır.
Mardin, Siirt ağırlıklı olmak üzere 400 bin kişi (1992) konuşmaktadır.
türkiye de konuşulan anadillerden biridir. 10 bin kadar kişi (1995) konuşmaktadır. 65 bin Arnavut`un 15 bini konuşuyor (1980).
türkiye de konuşulan anadillerden biridir. Abhazyalının 4 bin kadarının (1980) anadili.
türkiye de konuşulan anadillerden biridir.
1965 nüfus sayımına göre Kayseri, Tokat ve Kahramanmaraş`ta 71 bin kişinin anadili.
1965 nüfus sayımına göre Kayseri, Tokat ve Kahramanmaraş`ta 71 bin kişinin anadili.
insanın kültürünü ve kimliğini veren dildir.
türkiye de 35 civarında kültüre ait anadil bulunduğu söylenmektedir. www.ethnologue.com adresinde Türkiye`de 35 değişik dilin kullanıldığı yazıyor. Siteye göre, bu dillerden 13`ü kurumsal, 5`i gelişmekte, 6`sı canlanmakta, 10`u `sorunlu` ve 1`i ölmüş. (Bu rakamların çoğu 1980-90`lar için geçerli.)
Abazaca: 10 bin kadar kişi (1995).
Abhazca: Çoğunlukla Çoruh, Bolu ve Sakarya`da 35 bin (1993). Abhazyalının 4 bin kadarının (1980) anadili.
Adigece: (Çerkesçe): 1965 nüfus sayımına göre Kayseri, Tokat ve Kahramanmaraş`ta 71 bin kişinin anadili.
Arapça: Mardin, Siirt ağırlıklı olmak üzere 400 bin kişi (1992).
Arnavutça: 65 bin Arnavut`un 15 bini konuşuyor (1980).
Azeri Türkçesi: Çoğu Kars`ta 530 binden fazla kişinin anadili (1996).
Boşnakça: Batıda 20 bin kişi konuşuyor (1980).
Bulgarca: Bulgaristan göçmenleriyle birlikte 300 bin kişi (2001).
Çingenece): (Domari ve Romani) olarak ikiye ayrılıyor, 50 bin kişinin anadili.
Ermenice: 70 bin Ermeninin 40 bini konuşuyor (1980).
Gagavuzca: 327 bin kişi (1993).
Gürcüce: Artvin, Ordu, Sakarya`da 40 bini aşkın kişi (1980).
Kabartayca: (Çerkesçe)): Genelde Kayseri çevresinde 202 bin kişi (1993).
Kazakça: 600 kadar kişi (1982).
Kırgızca: Van, Kars yörelerinde binden fazla kişi konuşuyor (1982).
Kırım Türkçesi: (Balkan Tatarcası)): Tam bilinmiyor, Ankara-Polatlı yöresindeki Tatar köylerinde kullanılıyor.
Kumukça: Birkaç köyde konuşuluyor.
Kürtçe: (Zazaca), (Dimlice) ve (Kırmançi) ile Kırmançi`nin lehçeleri sayılan (Şikaki) ve (Herki)`yi ayrı diller olarak değerlendiriyor. Kürtçe ana başlığında toplanırsa 5 milyondan fazla kişinin anadili.
Ladino: Çoğu İstanbul ve İzmir`de 8 bin kişi konuşuyor (1976).
Lazca: 30 binden fazla kişinin anadili (1980). Kendini `Laz`ım` diye tanımlayanlar 220 bin kadar, çoğunlukla Rize`nin doğusu ve Artvin`de.
Osetçe: Digor lehçesi Bitlis, Erzurum, Kars, Muğla, Antalya yörelerinde konuşuluyor (1993).
Özbekçe: Hatay, Gaziantep, Urfa`da 2 bine yakın kişinin anadili (1982).
Rumca): Çoğunluğu İstanbul`da 5 bine yakın kişi konuşuyor (1993).
Süryanice: Turoyo ve Hertvince gibi lehçeleri olan Süryanice yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. Hertvince lehçesini Siirt`te 1000 kişi konuşuyor (1999).
Turoyo: Mardin yöresinde 3 bin insanın anadili (1994).
Türkçe: Türkiye nüfusunun yüzde 90`ının anadili (1987).
Tatarca: İstanbul`daki Tatarlar konuşuyor.
Uygurca: Çoğu Kayseri`de 500 kişi konuşuyor (1981).
http://www.odatv.com/n.php?n=anadilde-egitim-kac-dilde-olacak-0111131200
türkiye de 35 civarında kültüre ait anadil bulunduğu söylenmektedir. www.ethnologue.com adresinde Türkiye`de 35 değişik dilin kullanıldığı yazıyor. Siteye göre, bu dillerden 13`ü kurumsal, 5`i gelişmekte, 6`sı canlanmakta, 10`u `sorunlu` ve 1`i ölmüş. (Bu rakamların çoğu 1980-90`lar için geçerli.)
Abazaca: 10 bin kadar kişi (1995).
Abhazca: Çoğunlukla Çoruh, Bolu ve Sakarya`da 35 bin (1993). Abhazyalının 4 bin kadarının (1980) anadili.
Adigece: (Çerkesçe): 1965 nüfus sayımına göre Kayseri, Tokat ve Kahramanmaraş`ta 71 bin kişinin anadili.
Arapça: Mardin, Siirt ağırlıklı olmak üzere 400 bin kişi (1992).
Arnavutça: 65 bin Arnavut`un 15 bini konuşuyor (1980).
Azeri Türkçesi: Çoğu Kars`ta 530 binden fazla kişinin anadili (1996).
Boşnakça: Batıda 20 bin kişi konuşuyor (1980).
Bulgarca: Bulgaristan göçmenleriyle birlikte 300 bin kişi (2001).
Çingenece): (Domari ve Romani) olarak ikiye ayrılıyor, 50 bin kişinin anadili.
Ermenice: 70 bin Ermeninin 40 bini konuşuyor (1980).
Gagavuzca: 327 bin kişi (1993).
Gürcüce: Artvin, Ordu, Sakarya`da 40 bini aşkın kişi (1980).
Kabartayca: (Çerkesçe)): Genelde Kayseri çevresinde 202 bin kişi (1993).
Kazakça: 600 kadar kişi (1982).
Kırgızca: Van, Kars yörelerinde binden fazla kişi konuşuyor (1982).
Kırım Türkçesi: (Balkan Tatarcası)): Tam bilinmiyor, Ankara-Polatlı yöresindeki Tatar köylerinde kullanılıyor.
Kumukça: Birkaç köyde konuşuluyor.
Kürtçe: (Zazaca), (Dimlice) ve (Kırmançi) ile Kırmançi`nin lehçeleri sayılan (Şikaki) ve (Herki)`yi ayrı diller olarak değerlendiriyor. Kürtçe ana başlığında toplanırsa 5 milyondan fazla kişinin anadili.
Ladino: Çoğu İstanbul ve İzmir`de 8 bin kişi konuşuyor (1976).
Lazca: 30 binden fazla kişinin anadili (1980). Kendini `Laz`ım` diye tanımlayanlar 220 bin kadar, çoğunlukla Rize`nin doğusu ve Artvin`de.
Osetçe: Digor lehçesi Bitlis, Erzurum, Kars, Muğla, Antalya yörelerinde konuşuluyor (1993).
Özbekçe: Hatay, Gaziantep, Urfa`da 2 bine yakın kişinin anadili (1982).
Rumca): Çoğunluğu İstanbul`da 5 bine yakın kişi konuşuyor (1993).
Süryanice: Turoyo ve Hertvince gibi lehçeleri olan Süryanice yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. Hertvince lehçesini Siirt`te 1000 kişi konuşuyor (1999).
Turoyo: Mardin yöresinde 3 bin insanın anadili (1994).
Türkçe: Türkiye nüfusunun yüzde 90`ının anadili (1987).
Tatarca: İstanbul`daki Tatarlar konuşuyor.
Uygurca: Çoğu Kayseri`de 500 kişi konuşuyor (1981).
http://www.odatv.com/n.php?n=anadilde-egitim-kac-dilde-olacak-0111131200