bir ` behçet necatigil` şiiri.
seni karanlikta yatiriyorlar
korkuyorsun geceden
bakip bakip pencereden
yatagina sokuluyorsun.
ben hep eski yerimdeyim biliyorsun
hava açik oldugu zamanlar
beni seyrediyor, seviniyorsun.
ah ne olurdu ben de
sana göründügüm sekilde
odana gelseydim.
atesböcekleri gibi
küçücük avucunda
yanip yanip sönseydim.
seneler geçip gider, büyürsün.
bir gün olur, hepsi biter
endiseler, o çocuk üzüntün
hepsi biter.
aydinlanir senin için geceler, günes gibi görünürsün.
biraz sabir, küçük çocuk, biraz sabir!
ama allah`in koydugu yerde
yildizlar daima yalnizdir.