dışlanma korkusu ile fikirlerini açıkça ifade edememek olarak tanımlanabilecek kuram.
suskunluk sarmalı
Elisabeth Noelle tarafından geliştirilen kuramdır. Kitle iletişim araçlarının kamuoyu üzerinde güçlü etkileri olduğunu fakat bu etkilerin araştırma kısıtlamaları yüzünden geçmişte kestirilemediği ve sezilemediği tartışılır. Noelle kitle iletişiminin üç özelliğinin birikimliliği, her yerde hazır olması ve uyumu - kamuoyu üzerinde güçlü etkiler oluşturmada birleştiğini öne sürer. Tartışmalı bir sorun da insanlar kamuoyunun dağılımıyla ilgili izlenimler şekillendirirler. insanlar çoğunlukta sahip olmadıklarının kararını vermeye ve sonra da kamuoyunun kendileriyle aynı fikirde olacak şekilde değişip değişmediğine karar vermeye çalışırlar. insanlar, eğer azınlıkta olduklarını hissederlerse konu hakkında sessiz kalmayı tercih ederler, eğer kamuoyunun kendilerinden farklı yönde değiştiğini hissederlerse yine sorun hakkında sessiz kalırlar. Onlar daha çok sessiz kaldıkça diğer insanlar belirli bir görüşün temsil edilmediğini daha çok hissederler ve onlar da daha çok sessiz kalırlar. iletişim araştırmacıları iletişimin etkilerini açıklayacak tek bir kuramı henüz geliştirememişlerdir. Bunun yerine kitle iletişiminin çeşitli yönlerini açıklayan farklı kuramlara sahibiz. (Werner J. Severin, iletişim Kuramları, s.465)
düşüncelerin toplumun genelinden farklı olduğunu varsayıp (azınlıkta kalındığını düşünüp) toplumsal dışlanma korkusu nedeniyle düşünceyi açıklayamama olarak tanımlanabilir. kuramcısı alman e. noelle neumann'dır. genelde siyaset sosyolojisi disiplinini ilgilendiren bu kuram, siyasi alandaki eğilimleri (örneğin seçim sonuçlarını) bulmak isteyen kamuoyu araştırmalarında eksik, farklı ya da yanlış sonuçlar çıkmasına neden olur temelde. teorinin devamı, suskunluğun sürmesinin açıklanamayan düşüncenin terki ve aslında katılınmayan düşüncenin benimsenmesi şeklindedir.