her zaman tembellik alameti olmayan, kimi zaman, depresyonun, özlemin ya da yalnızlığın yormasının alameti olan odadır.
(bkz: dağınık oda)
ortaya yeni bir sanat eseri koymak, iyi ya da kötü etkiler ile insanlarda ilgi ve heyecan odağı olmak anlamında kullanılan söz öbeği.
(bkz: sansasyon yaratmak)
insanların toplu halde ölmesine yakın bir tehlikenin olduğu ancak üzücü olayın yaşanmadığı durumları anlatmak için kullanılan söz öbeği.
raylardan çıkan trenin bir insanın çok yakınından geçerek devrilmesi gibi durumları anlatmak için kullanılan söz öbeği.
türkiye gibi gençlerinin arabeske ya da mottolara fazlaca kapıldığı ülkelerde pek çok gencin kendini telef etmesine neden olan cümledir.
ebeveynlerin çocuklara söylediği cümlelerden biridir.
sıvıların içinde çözülerek mama kıvamına gelmesinden ve içinde vitamin olmasından dolayı tercih edilen bisküvi.
ilk olarak cem yılmaz'ın ortaya attığı ve deyim haline gelen kalıp.
cepten sigara çıkarıp yakmak üzereyken buyur buradan yak diyerek sigara ikram eden kişiye söylenen cümle.
(bkz: buyur buradan yak)
kimi iş arkadaşlarının farkında olmadan yaptıkları alışkanlıkları. sürekli olarak şık, şık, şık... özellikle sabahları afyon patlamadığında ya da mesai bitimine doğru ciddi ciddi çekilmez bir hal alıyor. uyarıyorsun, dalgınlaşıp yine aynısını yapıyor, huylu huyundan vazgeçmiyor, sen delirdiğin ile kalıyorsun.
(bkz: olasılık)
söz ve müziği nazan öncel'e ait olan şarkı.
Bir göç havası vardı evde
Tutamadım gidiyordun sen de
Ne hevesler kaldı içimde
Bunu sana söyleyemedim
Ne ormanlar yandı bende
Onu sen göremedin
Tut ki kalpten öleceğim
Belki imdat diyeceğim
Dedim bile, dedim bile
Kısa çöpü çektim yine
insan acılarla büyürmüş
Ağaçlar ayakta ölürmüş
Ne ormanlar yandı bende
Onu da sen göremedin
Ne hevesler kaldı içimde
Bunu bile söyleyemedim
Bir göç havası vardı evde
Tutamadım gidiyordun sen de
Ne hevesler kaldı içimde
Bunu sana söyleyemedim
Ne ormanlar yandı bende
Onu sen göremedin
Tut ki kalpten öleceğim
Belki imdat diyeceğim
Dedim bile, dedim bile
Kısa çöpü çektim yine
insan acılarla büyürmüş
Ağaçlar ayakta ölürmüş
Ne ormanlar yandı bende
Onu da sen göremedin
Ne hevesler kaldı içimde
Bunu bile söyleyemedim
(bkz: kısa çöp)
alimin düşmanlığından hiç değilse bir hayat tecrübesi edinileceği hesaba katılırsa haklılığı olan cümledir.
(bkz: yurdun otlusundan kutlusu yeğdir)
(bkz: yurdun otlusundan kutlusu yeğdir)
(bkz: hazerfan ahmet çelebi)
internetin olmadığı dönemlerden bu yana gazetede köşesi olan bölüm.
hitit dilinde topluluk anlamına gelen kelime.