samimiyet

içtenlik, candanlık.

ancak ve ancak bozulmamış, bir bebek berraklığın kalabilen varlıkların benliklerinde yaşatabildikleri olgudur. `yetişkinler yitik birer çocuklardır` der weber, bence de iyi der. insan öğrendikçe, önyargılar kazandıkça, tornanın kalıbından geçtikçe, mış gibi muş gibi yapmaya ister istemez adapte oldukça kendinden eksilir. işte bu kendinden eksilme, samimiyetin yitimidir.

nasıl ki, insanın beş dakika sonrasına garanti veremezken bir ağacın seneye nisan ağacında yaprak açacağına garanti edebiliyorsak; gerçek şudur ki: zeka dediğimiz olgu, aslında insanın en büyük düşmanıdır. zira insan elindeki silahı kendine doğrultmuş bir canlıdan ibarettir. silah da zeka, teknoloji ve yetenektir.

samimiyet ise ne yazık ki eşittir paradır; metadır. bizim için paramız karşılığında her şeyin en iyisini düşünen şirketlerdir...

(bkz: gece gece pink floyd dinleyesi gelmek)

genellikle birbirine yakın olan kişiler arasında var olduğu söylenilen veya sanılan şeydir.

ancak ötekinden daha dar anlamda kullanılanı da vardır ki ben bunun üzerine duracağım. samimiyet, kişinin düşündüğünü veya hissettiğini yalansızca ortaya koymasıdır. mevlana `Ya olduğun gibi görün ya da göründüğün gibi ol` derken aynı samimiyetten söz etmiştir ve etmektedir. bununla birlikte bir türk repçisi `ağaçkakan` bir şarkısında `kötü adamların kötülüğü samimi olur` derken samimiyetin ne olduğunu ve nasıl olması gerektiğini vurgulamıştır. insanların bir başkaları hakkında ileri geri konuştuğu veya yaptığı şeyleri sık sık görüyorum. en yakın arkadaşlarına bile yapanları gördüm kaç defa. bu insanlara `samimiyetsizsin, işte seninle bu yüzden görüşmek istemiyorum` dediğimde de öyle olmadıklarını söylüyorlar. o sırada da aklıma peyami safa`nın -sanırım- yalnızız adlı romanından bir söz geliyor aklıma: `insanın en kolay aldatabildiği budala yine kendisidir.`

ek: ağaçkakan`ın yukarıdaki sözü, `uyuyan adam` adlı albümündeki `köpekler ve sigara paketleri` adlı şarkıda geçmektedir.