benden yazar olmaz

yazarın bitirme tezi yazmamış olduğunun kanıtıdır. o 250 sayfalık tezi yazarken noktanın bile değeri var evet. adamın öğrencilik hayatından kan alıyorlar kan! bir nokta yüzünden 3 puan eksik alan, 3 puan eksik aldı diye bir dönem daha fazladan okuyan bir insan evladı var karşınızda. hayır, tezi de geçtim, dilbilgisi ve imla kurallarını da geçtim, şöyle okuyucuyu yormadan, çayı kahveyi rahat rahat içtiren bir yazım stili oluşturmak varken karman çorman metinleri göze sokmak nedendir?

(bkz: noktalama işaretlerinden sonra boşluk bırakmamak)

aralarında 40 50 kişilik serseri grubu olsa da genel itibari ile son derece vefalı bir taraftar topluluğudur. öğrencilik nedeni ile 8 sene kaldığım bu kentte, yağmur çamur, kar kış, eksi 10 derece falan dinlemeden stadyumu dolduran tutkulu bir taraftara tanık oldum. ne karşıyaka, ne göztepe, ne avni aker, ne sivasspor; yok böyle bir şey. ikinci lig deplasman maçına 20 bin kişi gidilir mi ya? tutmasak da gönlümüzde taht kurdun; forza es es, forza kızıl şimşekler.

başkasının hayatını tam anlamıyla bilmemek yüzündendir. oysa her hayatın bir zorluğu vardır ama davulun sesi...

bu gözlerin unutamayacağı bellek görüntülerden biridir.

neymiş, başkasının şeysiyle iş yapmayacakmışsın... psikolojik savaş taktiği olarak destek istenen coğrafyanın bayrağını taşımanın absürtleştiği hal. hayır saldırırken ona mı sordun da sonra bayrağa sığındın?... ibret, ibret, ibret...

barış manço'nun bestelediği zamanlarda hormonlu olmayan şarkı.

her şeyin farkına varan insan tanımı son derece iddialı olsa da "birçok şeyin" farkına varan insan fark ettiği kadar uyarıcıya maruz kaldığı için konsantrasyon zorluğu çekmesi ve kendisine odaklanamaması olarak tanımlanabilir. yaratıcı insanın tembelliği de az biraz böyledir sanki.

(bkz: tıp fakültesi öğrencisi)

kişi uzun zamandır top oynamamış ise, insanın kıvırta kıvırta ve çekinik oynamasına, sahanın içerisinde sanki çarpık bacakları varmış gibi dolanmasına neden olan mesafe koyuştur.

henüz boğma rakının tadına bakmamış olan iyi bir çocuktur. aslında hoştur, merttir, dürüsttür, kalendar adamdır ama bir de çay bardağı boğma rakı içse... bak o zaman dünyayı ne kadar güzel bir yer olarak görecek.

dalga geçercesine ön plana çıkarılan söz. hayır, allahını seven çıksın söylesin nedir bu "coca cola kalitesi"? kaçımız gidip gezdik bunların üretim tesislerini, kaçımız gidip yerinde inceleme fırsatı bulduk bu ürünlerin hammaddelerinin nerelerden toplandığını, bu hammaddelerin nasıl şartlarda işlendiğini ve ne gibi işlemlere tutulduklarını?... tüm bildiklerimiz: televizyondan, internetten ya da gazetelerden olduğu kadarı ile işte.

ortada bir "the coca cola company kalitesi" var ve bir şeyler bununla üretiliyor ama ben daha bu bu kalitenin ne olduğunu bilmiyorsam ve bu kalite hakkındaki tüm bilgiler ikinci ya da üçüncü el kaynaklardan ise, kulaktan dolma ise, yemişim böyle aşkı da paylaşımı da afedersin!

rutin halde ilerlemekte olan hayatın akışında birden, insanın kafasını kaldırarak, tıpkı bir fanus gibi içine konularak yaşatıldığı betonarme sentetiklik içerisinde doğayı fark etmesi ve hayatın güzelliklerini görmesidir. ancak, çoğu zaman bu fark ediş keskin ve çözümsüz bir acıyla sona erer. çünkü insan, fark ettiği bu güzellik ile birlikte içine sıkıştırılmış olduğu boktanlığa ne kadar saplanmış olduğunun da farkına varır.

fransa'nın nükleer denemelerini yaptığı toprak parçası. adamlar paris'te yapacak değil ya, tabi ki kendilerinden uzakta bir yerlerde yapacaklar.

yurdum insanının yapabileceği türden bir psikopatlıktır.

bir gün bunu yapıp böyle bir savunma veren kişiyle karşılaşabiliriz.
(bkz: başlık parsellemek)

ek: (bkz: dersten kalmamak için hocayı öldürmek)

bazı yerlerde satılan, tahminen fiyatı çok pahalı olduğu için yanına varılamayan yemek.

yarım ekmek arası balık kokoreç yemek için kim bilir kaç balığın ince bağırsağı temizlenir? benimki de masum anadolu insanı tespiti belki de o kadar pahalı değildir.

pek çok insanın yaptığı, pek çok insanın da iğrendiği şey.

bu balığın kafası yenir mi yenmez mi? ben yemeyen taraftayım. tamam, balığın koyun olmadığını biliyorum ama bir dakika lan kelle paça çorbası olsa o biçim içerim yani. yoksa, yok lan, kim uğraşacak balığın kelle paçasıyla ama bak şu denenmiş;
(bkz: balık kokoreç)

içmesini bilmeyen ya da içinde gerçek benliği ortaya çıkan nur yerlitaş'ın zırvalığı.

insan bu cümleyi duyunca burkuluyor. birileri televizyonlardan milyonlarca lirayı cebe indiriyor, istanbul'un en gözde semtlerinde peri masalı gibi bir hayat yaşıyor ama kendi güvenliğini sağlayan ve bu uğurda ölen insanlar hakkında "şehitler mehitler aman yeter" diyebiliyor. izlemeyin kardeşim şunları, prim vermeyin bu tiplere. bıkmadınız mı ağzı açık ayran delisi gibi bakıp bu tipleri parlatmaktan.

bazı yerlerde gerçek olduğuna inanılan saçma batıl inanç.

sırf bu yüzden avlanılan oklu kirpinin haddi hesabı yok. sırf bu inanç yok edilsin diye koruma altına alınıyor, avlayana para cezası kesiliyor ama insanlar bana mısın demeden kirpi eti yemeye devam ediyorlar.

sapanla f-16 düşürebilen herkesin kolaylıkla yapabileceği türden bir iş.

onu yapan bunu da yapar.

herhangi bir köpeği zehirlemekten farklı değildir.

genellikle hırsızlar, soyacakları yerin önce köpeğini zehirler.

(bkz: nereden nereye)

Masalların giriş cümlesi.

Bu denilmeden masal anlatılmıyordu. Tek çözemediğimiz işin saman kısmıydı lakin o da ithale bağladı.

(bkz: evvel zaman içinde kalbur saman içinde)

Yurdum insanının fantezisi olan kişi.

Karikatürlere göre pek çok kişinin gizli babasıdır.
(bkz: tüpçü)